Castor 1950

 

Eind 2010 hebben we moeite genomen rond te gaan met een petitie, welke inmiddels afgerond is, met het doel de oud-opvarenden van de dienstvaartuigen en personeel van het Loodswezen Regio Noord aan het woord te laten met de vraag wat te doen met de Scheepsbel van de Castor.

Vele oudgedienden, 57 personen om precies te zijn en allen werkzaam ten tijde van de dienstjaren van de Castor, hebben de petitie getekend en vinden dat de Scheepsbel terug moet naar het brugdek van het schip waarop hij hoort te hangen en geklonken dient te worden!

Ondanks deze uitgesproken mening van hen houdt Dhr.J.de Joode, voorzitter van het Loodswezen Noord, voet bij stuk en vind dat de Scheepsbel in het nieuwe kantoor van het Loodswezen in de Eemshaven hoort te hangen.
 


Wij staan machteloos en zijn teleurgesteld dat al onze inspanningen de Castor te completeren, mede inzake deze kwestie, niet met een positief resultaat afgesloten kan worden...
 

 

Klik hier voor de lijst van de oud-gedienden die ons wél openlijk steunden, waarvoor hartelijk dank!

 

 

Er zijn de laatste tijd ontzettend veel positieve ontwikkelingen te melden over de restauratie van de Castor.

Doch is er 1 zaak die maar niet vlot te trekken lijkt.

 

Evenals het wapenschild, honderden koperen tekstplaatjes, etc. is ook de scheepsbel van de Castor net voor de verkoop bij Domeinen in 1984 van het schip verwijderd.

 

Een lange speurtocht leide tot de ontdekking dat de Bel Delfzijl nooit verlaten heeft, en in het bezit is van het Loodswezen Noord.

Alle verzoeken tot op heden om de bel te krijgen / ruilen voor de originele bel van het zusterschip Procyon / in bruikleen nemen enzovoorts zijn afgewezen.

 

De voorzitter van het Loodswezen Noord wil de bel houden uit "sentimenteel oogpunt" voor de voormalige opvarenden van de Castor / Pollux.

Doch ligt de bel reeds tig jaar in het magazijn op het Loodswezen kantoor in de Eemhaven, in een kist.

 

We krijgen steeds vaker de vraag waarom er geen bel op de Castor hangt, dus hierbij het verhaal.

Wij, en velen met ons, zijn van mening dat een scheepsbel een enorme symboliek met zich meedraagt.

Het is het hart van het schip. Een bel dient gekoesterd te worden, wekelijks gepoetst, en met respect te worden geklonken. En uiteraard, hij hoort op het schip waar hij voor gegoten is!

 

 

De voorzitter van het Loodswezen Noord gaf aan "dat we toch een andere bel konden kopen en er Castor opzetten".

Dit is ondenkbaar, daar de originele Bel nog bestaat, in een kist in een magazijn...

 

Wij zullen blijven wachten en hopen op de terugkomst van de Bel, al lijkt het hopeloos na ruim 2 jaar schrijven en smeken...

 

Tot de dag dat de Bel terug komt, zal er geen bel op de Castor te klinken zijn.